Na ulicama se oko prvih primjeraka tog automobila često okupljalo mnoštvo radoznalih. Njegova napredna tehnička i estetska rješenja stalno su bila u centru pažnje jer DS automobil nije bio samo dorađena skulptura, nego se ponosio i visokom tehnologijom. Njegov hidropneumatski ovjes mu je, na primjer, omogućavao položaj na cesti i komfor koje nije nadmašio ni jedan do tada proizveden automobil. Sasvim nova komponenta za veću sigurnost bio je izuzetno moćan kočioni sistem s hidrauličnom servo-asistencijom. Put kočenja je bio tako kratak da je kod prvog upoznavanja DS automobila iznenadio mnoge vozače.

U pedesetim godinama je na osnovu DS 19 nastalo više različitih verzija. Prva je bila ID 19, koja je prezentovana u oktobru 1956., a zatim su godine 1958. slijedili još karavan i verzija Prestige. Iste godine je DS 19 postavio novu granicu s ponudom novih boja karoserije, pa je tako broj s početnih četiri narastao na čak osam. Godinu kasnije, 1959. godine je automobil bio estetski malo renoviran. S produženim zadnjim blatobranima i velikim zračnim otvorima na prednjim blatobranima njegova je silueta postala još rafiniranija.

Od samih početaka je DS 19 imao međunarodnu karijeru jer su ga već 1956. godine sastavljali u Velikoj Britaniji i Belgiji, a od 1959 godine i u Južnoj Africi. Automobil koji je postao simbol francuske elegancije i avangarde izvozio se u zapadnu Europu i u skoro sve države iz Zajednice naroda (Commonwealth of Nations), među ostalim u Kanadu i Australiju te u Sjedinjene države, gdje je stekao mnoge obožavatelje.

Najprije je u oktobru 1960. prezentovan kao cabriolet, a zatim su u martu 1961. na njemu napravljene prve razvojne izmjene na mehaničkim dijelovima. Snaga motora je povećana sa 75 na 83 KS, što je bilo dovoljno za maksimalnu brzinu od 150 km/h. U septembru sljedeće godine je u njega ugrađena nova potpuno crna komandna tabla sa svijetlo sivom ukrasnom letvom, u koju je uz nadoplatu bilo moguće ugraditi auto-radio kao u DS Prestige. Godine 1962. je prvi put izmijenjen prednji dio automobila DS. Uklonjene su rešetke sa blatobrana, na branik su postavljena dva gumena amortizera udaraca u obliku strelice i renoviran je oblik donjeg dijela branika. Te su izmjene poboljšale aerodinamiku automobila i tako su omogućile smanjenje potrošnje i postizanje brzine do 160 km/h.

U oktobru 1965.godine, nakon prezentacije modela DS Pallas 1964. godine, izašao je novi DS sa snažnijim motorom i zapreminom od 2175 cm3, koji je postizao 109 KS i maksimalnu brzinu od 175 km/h! Osim automobila DS 19, koji je bio u prodaji od 1955. godine i u toj je definiciji bio ideal u svojoj klasi zapremine, katalog je obogatio i DS 21. 1967. godina je DS-u donijela novo lice. Osim estetske obnove, koja je bila jednoglasno pozitivno prihvaćena, automobil je predstavio i neke novitete na području sigurnosti. Verzije više klase Prestige, Pallas i Cabrioletsu, naime, bile opremljene slavnim dodatnim farovima. DS je od tada osvjetljavao unutrašnjost krivine i prije nego što je u nju ušao!

Nakon što je u septembru 1968. uvedena crna kontrolna tabla, a DS 19 je zamijenio DS 20, 1969. godina obilježena je uvođenjem sasvim nove kontrolne table sa tri velika okrugla mjerača i vizirom, koji se protezao po čitavoj dužini. Ipak, 1969. godina je prije svega bila godina izuzetne obnove mehaničkih sadržaja automobila. Motor automobila DS 21 sa 2175 cm3 zapremine je od tada imao elektronski upravljano ubrizgavanje benzina i mogao je postići 139 KS i maksimalnu brzinu od 185 km/h. DS je tako odbranio i dodatno učvrstio svoju poziciju uporedno sa konkurencijom i postao je više nego ikada prije automobil bez premca na svim područjima.