Nakon solidno afirmisanog Getza, koji se na tržištu zadržao punih šest godina, Hyundai je kupcima u 2009. ponudio novu verziju gradskog automobila nazvanu i20, koja je u potpunosti razvijena u Evropi, u njemačkom gradu Rüsselsheimu. Nakon 1.2-litarske varijante, koju smo testirali početkom godine, došao je red i na jači benzinski 1.4 model, sa četverocilindričnim 16-ventilskim agregatom od 100 KS, namijenjenim klijenteli koja traži nešto dinamičnije performanse.

Provjerena forma bez prevelikih eksperimentisanja rezultovala je 3.940 mm dugačkom karoserijom, koja i pored sličnosti sa aktuelnom Opel Corsom, nudi dovoljno originalnosti. Prednji dio se ističe prepoznatljivom maskom hladnjaka i kratkim poklopcem motora, ispod kojeg su bistra i veoma efikasna svjetla. Prelaz sa poklopca motora na veliko vjetrobransko staklo izveden je u veoma blagom luku, što je Hyundaijevom kompaktu dalo pomalo jednovolumensku formu. Posmatran iz profila i20 izgleda jednostavno, ali dopadljivo.  Vizuelno uspješno izvedeni C stub donekle smanjuje vidljivost prema zadnjem dijelu, ali taj nedostatak anuliraju pregledni retrovizorima.

  MOTOR           ŽIVAHAN I ODMJEREN        
Moderni 1.4-litarski 16-ventilski četverocilindraš pri 5.500 o/min na prednju osovinu isporučuje okruglo 100 KS. Najveći obrtni moment od 137 Nm ostvariv je pri 4.200 o/min, dok je više od 80% obrtnog momenta dostupno već od 2.000 o/min.  

Ako bi se o originalnosti moderne vanjštine dalo diskutovati, unutrašnjost je sasvim druga priča, jer predstavlja kombinaciju prepoznatljivih Hyundaijevih rješenja, dijelom preuzetih od većeg i30, a dijelom potpuno novorazvijenih. Njeno težište čini središnji stub, sa povišenom komandnom pločom, na kojoj su veoma pregledno raspoređeni svi važniji prekidači ugrađene opreme, odnosno fabričkog audio CD sistema i manuelne klimatizacije. Testni model bez opcionih svijetlih aplikacija na središnjem grebenu nije mogao sakriti monotoniju potvrde, ali kvalitetno obrađene crne plastike. Kao ugodni detalji izdvojili su se etalizirani umeci na trokrakom upravljaču i kućištu ručice petostepenog ručnog mjenjača, te tanki obrubi oko analognih instrumenata. Pohvale zaslužuju veoma udobna sjedišta, koja jednostavnim podešavanjem u znatnoj mjeri olakšavaju pronalaženje idealne pozicije za servo upravljačem, podesivim samo po visini. Instrumenta tabla sa analognim instrumentima i signalnim indikatorima većine vitalnih funkcija vozila djeluje uredno i pregledno. Veoma dobar ukupni utisak o enterijeru, u koji se mogu ugodno smjestiti četiri, a po potrebi i pet osoba, kvare sitnice poput putnog kompjutera, koji ne nudi podatke o trenutnoj i prosječnoj potrošnji i brisača, koji dolaze bez intervalnog moda. 

TEHNIČKI PODACI
4 cilindra benzin
1.396 ccm
74 kw 100 KS pri 5.500 o/min
137 nm pri 4.200 o/min
0-100  11,6s
Max.  180 km/h
p. pot.  5,6 litara bezolovni

U poređenju sa 1.2-litarskim modelom, jači 1.4-litarski četverocilindraš sa varijabilnom kontrolom ventila i maksimalnih 100 KS u stanju je da pruži više užitka i dinamike u vožnji. Dugački prenosni odnosi preciznog petostepenog mjenjača u prvom redu su proračunati za štednju goriva, pa se izražajniji brzinski prosjeci dobijaju tek tjeranjem u visoke obrtaje, kojima se sa druge strane Hyundaijev benzinac i ne opire. Upravo tada i20 je u stanju da ostvari solidne brzinske prosjeke, tačnije sprint do 100 km/h za 11,2 sekunde, a nakon toga i maksimalni brzinski špic od relativno visokih 178 km/h. Kada se ovome doda i prosječna potrošnja od 6,9 litara bezolovnog benzina, jasno je da je Hyundai ponovo uspio da spoji ekonomičnost i dobre, dinamične vozne osobine.